See you later America

Nou daar is hij dan hoor de allerlaatste blog van mijn kant. Na deze is het dan echt afgelopen. Voor sommigen een gemis straks, maar voor andere een opluchting. Ik heb jullie nu ongeveer een half jaar leesvoer voorgeschoteld en heb dit altijd met veel plezier gedaan. Voor dat ik helemaal gedag zeg moet ik jullie nog even update over de afgelopen 10 dagen.

Zoals ik al in mijn vorige blog vermeld had, verbleef ik de afgelopen 10 dagen bij mijn oom in Texas. Ik kan je wel vertellen dit is me zeer goed bevalen het weer was prima en met mijn oom was het ook zeer gezellig. Tijdens deze kleine vakantie heb ik heerlijk kunnen uitrusten in het zon overgoten Texas, maar voor dat ik van de zon kon gaan genieten moest er nog wel gewerkt worden. Nou werken aanwezig wezen en af en toe beetje helpen. Vooral in de BIG truck van me oom raggen en loostoekieken. Dit harde werken heb ik wel twee dagen volgehouden en ben daarna lekker gaan genieten. De eerste 2 dagen was het echt geweldig weer en was ik ook behoorlijk verbrand. (ja, ik had me zelfs ingesmeerd) dus woensdag maar even rustig aan doen.

Wat bleek nou, mijn oom heeft een hele collectie aan films en series. (ook de hele collectie star trek en star gate – ieder zijn ding). Ook bleek mijn oom de serie ‘The Unit’ te hebben en wel alle vier de seizoenen. Hier heb ik mijn dan ook wel mee vermaakt (moet alleen 2/3 nog van seizoen 4). Het avondeten werd om de beurten verzorgd door mijn oom of mij. (ja, ik was aan het koken). Geloof het of niet het smaakte ook nog en we leven allebei ook nog.

Dan zijn we alweer aangekomen bij het weekend. Op zaterdag hebben Hans en ik eerst even wat bomen om gezaagd bij zijn nieuwe werkplaats en in de avond hadden we weer is een feestje. Een Nederlandse boer was 50 jaar geworden en mijn oom was ook uitgenodigd. Was allemaal gezellig, met voornamelijk Nederlanders. Zondag morgen probeerde ik wat langer uit te slapen dan normaal. Dit was mij tot heden namelijk nog niet gelukt en ook zondag geen succes. Ik was elke morgen wel rond 7 uur wakker en blijven liggen ben ik niet echt de persoon voor. Tegen de middag zijn we naar Winsborro gereden om daar langs mijn neefje te gaan. Samen met mijn neefje en mijn oom zijn ex-vrouw en haar kinderen zijn we wat gaan eten. Het eten was opzich wel goed (‘Big O Burger’ 12 ounce) alleen het tentje zag er niet uit.

Na het eten zijn we doorgereden naar een kennis van mijn oom genaamd Anneke. Anneke is ook Nederlandse en een leuke vlotte meid. Hier heb ik iets gedaan wat je echt nooit van mij zult verwachten, maar het wel leuk om te doen. Ik heb namelijk paard gereden (whaha). Goed na een half uur snapte ik ook wel waarom ik voetbal, maar goed het was wel leuk om te doen. Na het paardrijden hebben we nog lekker een eigen gemaakte smoothy gegeten en zijn daarna weer richting Sulphur Springs gereden. ’s Avonds maar weer is The Unit aangezet en daarna lekker gaan slapen.

Maandag stond voornamelijk in het teken van spullen weer inpakken en nog een laatste keer via Skype kletsen met familie. In de namiddag ben ik ook nog bij Olke (vergeef me als ik het fout schrijf) geweest. Hij is ook een Nederlander en een neef van mijn vader en hij heeft echt een mega bedrijf. 1800 koeien wel geteld (MEGA) en dan werd mij ook nog nuchter verteld dat er in de buurt ook een investeringsproject is voor 10.000 koeien (melkkoeien wel te verstaan). Aangezien ik mega al gebruikt heb zou ik niet weten hoe ik dit moet uitdrukken. Was allemaal leuk om te zien en hebben daarna nog even wat biertjes gedronken. Deze avond vroeg op bed want dinsdag zal een hele lange dag gaan worden.

De morgen begon vroeg (heel vroeg) de wekker ging om half 5 en de auto (correctie truck) vertrok om kwart over 5 richting Dallas. Daar zal ik het vliegtuig nemen naar Chicago en vanuit daaruit terug vliegen naar Amsterdam. Op het moment van schrijven heb ik dat eerste reisje al gehad. Prima verlopen alleen onze piloot kon hem niet heel zachtjes aan de grond zetten (beetje jammer – achteraf zag ik ook een vrouw in de cockpit, misschien wel een connectie maar dat laat ik maar in het midden). Vandaag is de dag dat ik Amerika weer ga verlaten na 128 dagen is het toch wel vreemd om weer naar huis te gaan. Straks weer allemaal Nederlanders om mij heen, maar goed dat went ook wel weer. Ik zit nu op mijn vliegtuig te wachten richting Nederland als ik zo op de klok kijk zie ik dat ik nog 2 uurtjes moet wachten en dan is het opstijgen maar. Dan nog kleine 8 uurtjes vliegen en dan hebben we ongeveer 21 uur gereisd.

Nou dat is dit dan echt de allerlaatste alinea van mijn blog over mijn studie in Amerika. Ik heb dat u/jij ook deze blog weer met plezier gelezen hebt. Ik vond het hartstikke leuk om telkens mij belevenissen te delen en ook de reactie werden zeer gewaardeerd. Daarvoor wil ik ook iedereen bedanken. Dan gaan ik nu afscheid nemen via deze weg maar we komen elkaar vast en zeker wel weer tegen in Nederland.

See you soon and goodbye

Niek

Ps. Nogmaals bedankt voor het volgen van al mijn avonturen

UPDATE: Nou ik ben er weer hoor, dus dit is echt het moment dat alles gedaan is! See you later America!